Οι φετινές όμως εκλογές έχουν μια ιδιαίτερη σημασία, διότι θα μπει με επιθετικούς όρους απο την πλευρά των αντιπάλων, το εαν η σπουδάζουσα νεολαία με την εκλογική καταγραφή θα ταχθεί με την μεριά της εξεγερμένης νεολαίας του Δεκέμβρη ή όχι. Απο την άλλη για την δική μας αριστερά σ’ αυτές τις εκλογές θα κριθεί αν η εξέγερση θα μείνει ιστορικά καταγεγραμμένη ως ένα απλό ξέσπασμα ή ως μια τομή , όπου μετά από αυτή τίποτε πια δεν θα είναι το ίδιο στο πώς οι από κάτω συναινούν στη στρατηγική των από πάνω. Είναι επιπλέον σαφές ότι η ριζοσπαστική αριστερά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσα απο τα σχήματα της Αριστερής Ενότητας, έχει ταυτιστεί με την εξεγερμένη νεολαία και έχει χτίσει αταλάντευτη ριζοσπαστική ταυτότητα.
Το ζήτημα των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών εξακολουθεί να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο για την κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική μιας και μεγάλος αριθμός φοιτητών αντιλαμβάνεται την υποβάθμιση των πτυχίων τους. Ιδιαίτερα για το πανεπιστήμιο Αιγαίου το οποίο παρέχει τίτλους εξειδικευμένων γνωστικών αντικειμένων το πρόβλημα εχει διπλό χαρακτήρα. Απο την μία την επιλογή κάποιου να παρακολουθήσει ένα ΚΕΣ και να αποκτήσει ισότιμο τίτλο με αυτούς του Παν/μιου Αιγαίου απαξιώνοντας και την ακαδημαική λειτουργία αλλά και την διαρροή φοιτητών του ιδρύματος και απο την άλλη την ανεπάρκεια των πτυχίων για την επαγγελματική αποκατάσταση πόσο μάλλον σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Προφανώς με αυτούς τους όρους τίθεται θέμα βιωσιμότητας του ίδιου του πανεπιστημίου. Όταν την ίδια στιγμή το πανεπιστήμιο δοκιμάζεται απο την ανεπαρκέστατη χρηματοδότηση, τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της απορρύθμισης του ελληνικού πανεπιστημίου.
Εκφραστές της πολιτικής όλων των παραπάνω είναι οι φοιτητικές παρατάξεις του δικομματισμού (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ) οι οποίες διατηρούν ένα κατεστημένο μοντέλο συνδικαλισμού, το πλέον αντιδημοκρατικό, με τεράστιους πελατειακούς μηχανισμούς, με διαπλοκή και διαρκή προσπάθεια για αποπολιτικοποίηση του φοιτητικού συνδικαλισμού. Απο την άλλη η παράταξη του ΚΚΕ, η ΠΚΣ έχει ανοίξει μονομέτωπο αγώνα εναντίον της ριζοσπαστικής αριστεράς, φοβούμενη την ισχυροποίηση του πόλου αυτού μέσα στα πανεπιστημία ο οποίος μπορεί και ξέρει να δίνει νικηφόρες μάχες.
Απέναντι σε αυτές τις λογικές τα σχήματα της Αριστερής Ενότητας θα δώσουν την εκλογική μάχη στις 13 Μαίου για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, για την απόσυρση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων, για την υπεράσπιση του ασύλου, για ισχυρά επαγγελματικά δικαιώματα, για ένα πανεπιστήμιο εργαστήρι κοινωνικών αντιστάσεων. Για ένα διεκδικητικό κίνημα που θα κερδίσει τις μάχες, όπως έκανε και το 2006-2007, που θα απαντήσει δυναμικά στις νέες “πλειοψηφίες” της ΠΟΣΔΕΠ του “διαλόγου” και της συναίνεσης. Ξέρουμε ότι αυτή η μάχη θα είναι απο τις πιο δύσκολες, μιας και οι κυρίαρχες δυνάμεις έχουν βάλει στο στόχαστρο την ριζοσπαστική αριστερά μέσα και έξω απο τα πανεπιστήμια. Δεν έχουμε άλλη επιλογή απο το να νικήσουμε!
Στέργιος Σαμαράς, μέλος της Αριστερής Ενότητας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
