Μαρτίου 20, 2009

21 ΜΑΡΤΗ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Οι μετανάστες και οι μετανάστριες στην Ελλάδα ζουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία σε καθεστώς παρανομίας και αντιμετωπίζουν καθημερινά τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης, που τους/τις προσφέρει ως εύκολη λεία στην εργοδοσία. Στερούνται στοιχειωδών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιώματων, ερχονται καθημερινά αντιμέτωποι/ες με την εργοδοτική τρομοκρατία, όπως μας έδειξε και η δολοφονική επίθεση εναντίον της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα και υφίστανται ξανά και ξανά ρατσιστικές επιθέσεις –τα παραδείγματα της Νέας Μανωλάδας, της Πάτρας, του Αιγάλεω και του Κολωνού είναι μόνο τα πιο πρόσφατα.
Το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τις μετανάστριες ως παρίες που άλλοτε κυνηγάει, άλλοτε στοιβάζει σε χώρους “υποδοχής” τύπου Παγανής, εξευτελιστικούς καταυλισμούς τύπου Πάτρας, άλλοτε κρατάει όμηρους ενός τραγικού νομοθετικού πλαισίου νομιμοποίησης, όπως στα Χανιά. Η μόνη "μέριμνα" του ελληνικού κράτους είναι να καταστέλει και να συλλαμβάνει τους μετανάστες, «παραδειγματίζοντας» τους λεγόμενους "αγανακτισμένους πολίτες", δηλαδή τις φασιστικές παρακρατικές ομάδες.
Οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν είναι, όμως, μόνοι τους. Ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε όλη την Ελλάδα στέκεται στο πλευρό τους, διεκδικώντας ίσα δικαιώματα για όλους και όλες.
Οι κοινοί αγώνες που θα δώσουμε όλο το επόμενο διάστημα μαζί με τους μετανάστες και τις μετανάστριες, για τη νομιμοποίηση τους και για ίσα δικαιώματα, για παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και για ανθρώπινους χώρους υποδοχής, αλλά και για τη συνολική ανατροπή της αντι-μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, είναι το στοιχειώδες πολιτικό μας καθήκον.

Μαρτίου 18, 2009

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης τα δικαιώματα και οι ελευθερίες μας

Χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τους βανδαλισμούς σε μαγαζιά της Αθήνας, η κυβέρνηση της Ν.Δ και οι συνοδοιπόροι της, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, σχεδιάζουν νέες επιθέσεις, αυτή τη φορά με στόχο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.

Σκότλαντ Γιαρντ, νέα ειδικά σώματα της αστυνομίας, ποινικοποίηση της "κουκούλας", περιορισμός των διαδηλώσεων στο κέντρο, επίθεση σε διαδικτυακά μέσα αντιπληροφόρησης, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου,αναβίωση του αδικήματος της «περιύβρισης αρχής». Τα σχέδιά τους αυτά δεν έρχονται να προστατέψουν την "ασφάλεια" των πολιτών, όπως ανεπιτυχώς προσπαθούν να μας πείσουν. Δεκάρα δεν δίνει η κυβέρνηση για την ασφάλεια των πολιτών όταν η εργοδοτική τρομοκρατία επιτίθεται σε αγωνιζόμενες συνδικαλίστριες, όταν παρακρατικές ομάδες ρίχνουν χειροβομβίδες εναντίον κοινωνικών χώρων, όταν αστυνομικοί πυροβολούν όπου σταθούν και βρεθούν.

Η κυβέρνηση θυμάται την "ασφάλεια" στο βαθμό που προσπαθεί να καλλιεργήσει ένα αίσθημα φόβου στους πολίτες, με στόχο να μετατοπιστεί η κουβέντα από τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα και να γίνει ευκολότερη η περιστολή των δικαιωμάτων τους. Το αίσθημα φόβου και ανασφάλειας είναι όντως υπαρκτό, ως απόρροια της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης της Ν.Δ και των προηγουμένων του ΠΑΣΟΚ και η λύση σε αυτό δεν βρίσκεται στην ένταση της καταστολής.

Αυτό που πραγματικά ενοχλεί την κυβέρνηση της Ν.Δ δεν είναι τα πλιάτσικα και οι σπασμένες βιτρίνες. Είναι οι μαζικοί κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, που αμφιβητούν το νεοφιλελεύθερο δόγμα και διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματα στην παιδεία, την εργασία, την ποιότητα ζωής, τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι αυτοί ακριβώς οι αγώνες που μπορούν να την ανατρέψουν. Ας μην τη διαψεύσουμε.